" Ik leer hier léven."

We zijn aan het einde van een sessie en kijken even terug wat naar wat deze gebracht heeft. “Ik leer hier léven”, zegt ze me. We gaan hier nog even op in en ronden zachtjes af.

Een klein zinnetje waarvan ik merk dat het me de volgende dagen vaak bezoekt en beroert. Eentje dat veel wakker maakt en zorgt voor her-innering van wat therapie kan doen.

Amna noemde vroeger Centrum De Ruimte.

Deze had als slogan: “voor een leven vol leven”.

Ik herinner het me als de dag van gisteren: hoe ik na een intense 4 jarige opleiding Actief Emotioneel Lichaamswerk en 6 maanden residentiële opleiding de stap naar cliënten toe wilde zetten en in woorden wilde vangen wat dit werk kon veranderen.

Van overleven naar leven, dus.

En ook al zijn er nog heel wat opleidingen gevolgd en is mijn manier van werken door de jaren heen wel wat veranderd, het blijft kloppend: therapie kan echt wel levengevend zijn:

Elke keer dat we in therapie het veiligheidsgevoel vergroten.

Elke keer dat we geblokkeerde emoties laten stromen.

Of dat we spanningen in het lichaam wat kunnen verzachten.

Elke keer dat we overlevingsreacties helder krijgen

En ze dan zachtjes ompolen naar vrijere responsen.

Al die keren (en nog veel vaker)

Nodigen we wat extra leven uit.

Extra leven.

Een beetje minder overleven.

Weer wat voller in het leven staan.

In onszelf, met onszelf, met alles wat er is.

Hier zijn, voelen, beleven.

“ That’s it “ voor mij. Ik zou niet meer anders willen.

Dat is mijn queeste denk ik .

De queeste naar heling en volheid van léven.

Heel graag ont-moet ik jou op dit pad.

Hartegroet,

Anouk